Olej z dzikiego oregano, który zawiera dużo karwakrolu, zabija bakterie, grzyby czy wirusy. Dzięki temu pełni rolę naturalnego antybiotyku, który wspomaga układ odpornościowy w okresie zimowym.
Nie tylko przyprawa.
Oregano kojarzy się głównie jako przyprawa kuchenna. Nikt chyba nie
wyobraża sobie tradycyjnej pizzy lub spaghetti z sosem bolognese bez
tego aromatycznego zioła. Jednak coraz więcej osób zdaje sobie sprawę,
że olej, który pozyskuje się z tej dziko rosnącej rośliny, ma również
właściwości prozdrowotne.
Zastosowanie w medycynie.
Olej z dzikiego oregano pobudza układ odpornościowy. Dlatego ma
zastosowanie, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, gdy dolega nam:
– przeziębienie, grypa i ból gardła
– schorzenia zatok przynosowych
– zapalenie oskrzeli i płuc.
Karwakrol.
Głównym składnikiem olejku z oregano, który odpowiada za większość jego
właściwości jest, należący do kwasów fenolowych, karwakrol. Ta
substancja przede wszystkim jest silnym przeciwutleniaczem, który działa
antyoksydacyjnie. Jednak wykazuje również działanie przeciwbakteryjne,
przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwbólowe, jak i hepatoochronne
(chroni wątrobę).
Niszczy wolne rodniki.
Wolne rodniki to niesparowane elektrony tlenu, które powstają w wyniku
przemian metabolicznych i atakują komórki naszego organizmu. Posiadają
one ładunek ujemny i dążą do utlenienia, czyli połączenia z cząsteczką
dodatnią. Skutkiem tego jest niszczenie błon komórkowych, co prowadzić
może do uszkodzenia DNA komórek.
Antyoksydanty dostarczają wolnym rodnikom elektron do pary, co powoduje ich wychwytywanie i neutralizowanie. Jednak ilość naturalnych utleniaczy w organizmie maleje z wiekiem, dlatego ich niedobór należy uzupełniać. Oregano jest tak bogate w biologicznie czynne antyoksydanty, że niektórzy naukowcy twierdzą, że to lepsze źródło przeciwutleniaczy niż jagody, zboża czy warzywa.
Wspiera układ immunologiczny.
Antyoksydanty nie tylko eliminują nadmiar wolnych rodników, ale także
wzmacniają nasz układ odpornościowy. Dzikie oregano poprawia wydolność
systemu odpornościowego organizmu, gdyż podnosi zdolność do produkcji
interferonu, który odpowiada za walkę z mikroorganizmami.
Bakterie, grzyby i wirusy.
Aktywne składniki fenolowe oregano zabijają bakterie i wirusy, poprzez
niszczenie ich błon i ścian komórkowych, jednak nie niszczą przy tym
komórek ludzkiego organizmu. Dlatego olej z niego stosuje się w walce z:
– bakteriami (nawet tymi odpornymi na antybiotyki): Staphylococcus
aureus (gronkowiec złocisty), Campylobacter jejuni (powodująca ostre
zapalenie żołądka i jelit), Escherichia coli (pałeczka okrężnicy),
Salmonella czy Klebsiella pneumoniae (pałeczka zapalenia płuc)
– grzybami: Candida albicans (drożdżaki), Aspergillus (kropidlak)
– wirusami: Coxsackie (z grupy enterowirusów)
– pasożytami: Giardia lamblia (ogoniastek jelitowy), Trypanosoma cruzi (świdrowiec amerykański).
Rodzaje olejku.
Istnieją różne odmiany chemotypowe olejku z dzikiego oregano w
zależności od głównej substancji aktywnej tj. karwakrol, sabinen,
linalol, p-cymen czy tymol. Mają one różne parametry fizykochemiczne, a
tym samym różne właściwości. Za najlepiej przebadaną odmianę olejku
uznaje się chemotyp karwakrolowy (wysoka zawartość karwakrolu, niska
tymolu), który pochodzi z górzystych terenów rejonu Morza Śródziemnego.
Olejek zawierający 80% karwakrolu.
W Polsce dostępny jest Pure Oregano Oil, który zawiera 100% olej z dzikiego oregano (Origanum vulgare), bez dodatku oliwy. Charakteryzuje się wysoką, naturalną koncentracją karwakrolu (80%) i niską tymolu (< 2%).
źródło:dobre-artykuły.pl